Bazen Yalnız Hissediyorum Kendimi İyi Ki Kitaplar Var…
Bigalı okurlarım geçtiğim hafta yazamadım çok yoğunluk içindeydim. Birçok dergiye yazı yazdım, Youtube kanalım için çekimler yaptık. Artık bir Youtube kanalım var. Orada, yine bu yaşımda insan için, toplum için, sanat için birikimimi paylaşıyorum. Konuşuyorum, anlatıyorum. Abone olursanız, anlattıklarımı dinlersiniz. Her Perşembe yeni video paylaşıyoruz. Kısaca Facebook kanalıma girin, yayımlanan videoya tıklayın, abone tuşuna basın. Bugün saat 15.15’te paylaşılacak videoda okul yolunu ve doğayı anlatacağım.
Bazen yalnız hissediyorum kendimi. Bana bu duyguyu bazen doğanın sessizliği bazen insanlar hissettiriyor. Yardımlaşma duygusundan,insan için toplum için bir şeyler yapmadan uzak insanlar bana bu duyguyu hissettiriyor. Yine de yılmıyorum, kitaplara sarılıyorum, iyi kitaplar var…
Sobamız geldi odun da aldık, odunlarımızı bütün komşular bir oldular taşıdılar, yığdılar o kadar mutlu ettiler ki beni. Yardımlaşma, dayanışma duygusunu yüreğimde hissettim. Köyde yaşayanlar bilir köylerde imece vardır. Her hane köyde ki işler için iki gün çalışmak zorundadır. Geçmişten gelen çok güzel bir ananedir. Anadolu insanı bunu çok iyi bilir. Yardımlaşma ve dayanışma ruhu her yerde her mekanda her makamda olursa o toplum mutlu olur.
Masamı İçeri Taşıdım
Bütün bir yaz bahçemde Kemaliye “Eğin” den getirip diktiğim dut ağacımın altında yazdım. Memleketimde yaşama hissi veriyordu dut ağacının dalları altında ki yaşam. Çünkü yazdığım roman Kemaliye Eğin’de geçiyor. Dut ağacı bana o algı gücünü yaz boyu verdi. Dün masamı içeri taşıdım. Pencerenin önüne yerleştirdim, oradan bahçemi görüyorum. Ağaçlar ve güz gülleri sarı çiçekler, zaman zaman bakıp yazmaya devam ediyorum. Biga’ya çok seyrek iniyoruz. Pandemi olayı için kurallara uyuyoruz, korunmaya çalışıyoruz. Biga’da sonbahar için insanların koşuşturması sürüyor. Pazar da son sarı kavunlar ve son Biga domatesleri…
Bazen Deniz Kıyısındayız
Gün içinde uzun okumalardan sonra, Youtube kanalım için çekimler yapıyoruz. Videoları eşim Songül çekiyor. Komşularım yardım ediyorlar, yansıtıcı tutuyorlar. Bu hafta Çarşamba, Aydınlık’ta o fotoğraf yayımlanacak. Akşam gün batımında deniz kıyısına iniyoruz. Gün batımını izlemek için. Fotoğrafa yeni başlayanlar en çok gün batımını çekerler. Biz de öyle hissediyoruz sanki yeniden başlıyoruz fotoğrafa. Songül kıyıda yürürken, denize bakarken ben fotoğraflarını çekiyorum. Doğadan keyif almayı hisseden insanlar mutlu olurlar, mutlu yaşarlar. Bu duyguyu her zaman hissetmenin yolu donanımdır. Okuduklarınız, gördükleriniz, yaşadıklarınız yüreğinizde bu duyguyu yoğunlaştırır. Doğa’nın üstündekileri sevmek erdemdir. Ağacı, çiçeği, böceği, hayvanları sevmek insani bir duygudur. Bu duyguyu yüreğimizde var etmeliyiz, yaşatmalıyız.
Bugün de bu kadar değerli okurlarım. Gelecek hafta aksatmadan yazacağım; İnsan için, toplum için, gelişmek ve geliştirmek için devam. Son nefese kadar..
