Bütün bildiğimiz mekânlardan sıyrılıp
Şöyle gitsek uzaklara seninle
Kimsenin bilmediği ıssız, sessiz ve göze çarpmayan kuytu yerlere
Huzur koysak gittiğimiz yerin adını
***
Tüm engellerden ayrı olsak
Hiç gitmesek ölüm vurmadıkça kapımızı
Ve yaşadıkça aşkın gizli ahkâmı öğrensek
Hiç durmadan yürüsek sonu olmayan yollarda seninle
***
Aşımızda suyumuzda nevalemizde hep aşk olsa
Mesela çaresizlik nedir hiç bilmesek
Zaman dursa hiç geçmese gözlerine her baktığımda
Yüreğimiz lerzan lerzan her an her dokunuşunda aşkın
Ve ben bütün benliğimle senden geçsem sen benden
***
Dünyamın en parlak parıldayan güneşi olarak kalsan
Dışarda gürül gürül akan dört mevsim içinde
Yalnız ve sadece içimizde mütemadiyen bahar kalsa
Sıcak kalbim avuçlarında, gözlerim gözlerinde
***
Yazsak dünyamıza hiç silinmez o tutkumuzu
Demlenmiş şiirler okusak zamandan
Bir kıyıda köşede bırakmışlıklardan bahsetsek
Günün en koyu demlerinde
***
Mazinin rüzgârlarından şöyle bir uzaklaşsak
Ve en hassas en yakın yerimizden tutsak
Tarihe doğru haykırsak en gör sesimizle
Ey gök mavinin örtüsü altında yaşayanlar;
Yürekleri incitmeden,
Gönül kırmadan,
Acıyı paylaşarak,
Zalimi kovarak,
Mazluma gönül perdesini açarak,
Ve inandığımız şekilde
İnsanlığımızı yetirmeden,
Yazı, kıştan ve siyahı beyazdan ayırmadan
Peşin yargılardan uzak,
Pırıl pırıl yaşamalıyız.
