Dizelerin Feveranı!

İnsan kalabilmek için nasırlaşmış vicdanını dirilmek ve totemleşmiş kabuğunu kırmak gerekir.
Ve kötülüğün statükolaşmış devinimsiz çıkarını baltalamak gerek.
İyiliğin-doğruluğun ezgisini hayatı kuşatan şule-i rahmet-i âlemle birlikte seslendirmek gerek.
Ve artık içinde denenip durduğun yılların paslandırdığı tabuları kırmak gerek.
Büyük bir kaya direnciyle zalimin çarkını sıkmak gerek.
İçindeki tüm şımarık heva, heves, iyilikten arındırılmış arzularını ve iştiyaklarını alabora ederek çirkefliğin çanağını yıkmak gerek.
Bil ki böylece insanlığı ölmüş bir çağda onurlu bir yaşamaya yüz tutarsın!
**************************************************************
Ey umudun yelkenleri yırtıp paramparça eden…
Sinesinin acısına mahkûm olmuş biçare kalan…
Ey gönlü harabe olmuş yıkıntılar üzerine bitik şekilde hayatını iademe ettiren!
Ey muhtelif derde müptela!..
Ey her gece gönlünde kerbela yaşayan acının sahibi!
Biliyorum, hissediyorum anlıyorum seni,
Hayatın küreklerini atmışsın,
Bir nehrin akışı gibi kendi akışına bırakmışsın,
Yaşamı durdurmuşsun,
Adeta buruşturup çöp kutusuna fırlatılan kâğıtlar gibi atmışsın,
İmkânsız şarkılarını, yüreğin kan ağlayarak söyleyip duruyorsun,
Hissedebiliyorum tüm benliğimle hicran sahralarında kavrulmuş yüreğini!
***********************************************************
Ey acısına mahkûm olmuş yürek!
Karanlığa bürünmüş gecenin umudu olan şafağı niye beklemiyorsun?
Neden acılarınla barışık bir hayatla hemdert olamıyorsun?
Hayatı pamuk tarlasında yol almaya mı benzetin?
Hiç mi dikenli yolda yürümeyi kendine konduramıyorsun?
**********************************************
Yaşamak biraz da anlamaktır;
Acıyı, umudu, çaresizliği…
Biraz da adanmaktır yaşamak;
Barışa, sevgiye, adalete, hakka…
**********************************************
Tarihin tozunda hırpalanırsın, örselenirsin, hoyratça ezilirsin
Sakın umutsuzluğun kabuğuna bürünme,
Duyarsız bir vicdana mahkûm olma,
Unutma ki; sinesinde hakikatin acısıyla pişmemiş yürekler
Sathi bir bakışa kör olurlar,
Sen ki kendini bilen insan;
Kavrayışa ve düşünüşe sahip olduklarınla biçilen ömrü kaliteli kıl!