Allah’a Yönelin! Sahabenin Birbirlerine Olan Sevgisi
Değerli okuyucular; bu dünyaya niçin geldiniz, hiç düşündünüz mü? Hedefiniz mutlu olmak değil mi? Öyleyse Allahû Tealâ “sevin” demekle size en büyük anahtarı teslim ediyor. Sevgiyi kendinize usul ihdas edin. Davranış biçimlerinin en değişmezi olarak ona sarılın. Allah sevgisi sizi mutlaka O’nun kullarını sevmeye götürecektir.
Dikkat edin! Başka insanlarda olan güzel şeyleri siz Allah’tan ister: “Yarabbi onlara verdiğin gibi bana da ver.” derseniz, bunu adı gıptadır. Allahû Tealâ bunu yasaklamaz. Bunda hiçbir yanlış yoktur. Bunda çok güzel bir görüntü vardır. Kim insanlara örnek olmuşsa ve başka insanlar da: “Ona verdiğin gibi bana da rızık ver, başkalarına dağıtayım.” diyorsa, bu Allahû Tealâ katında makbul bir davranış biçimidir. Adı gıptadır.
Ama kim; “Yalnız bana ver. Başkalarına verme.” diyorsa, “Ondakini ondan al da bana ver.” diyorsa, o zaman orada gıpta yoktur. Orada haset vardır. Haset nefsin bir afetidir, gıpta ruhun hasletidir. Zümer 17 ayeti sahabeden bahsediyor.
Zümer-17Ve onlar ki; taguta (insan ve cin şeytanlara) kul olmaktan içtinap ettiler (kaçındılar, kendilerini kurtardılar). Çünkü Allah’a yöneldiler (Allah’a ulaşmayı dilediler). Onlara müjdeler vardır. Öyleyse kullarımı müjdele!
Hazreti Muhammed Mustafa (S.A.V) Efendimiz devrinde parmakla gösterilecek sahâbenin sevgisidir. Hepsi kardeşlerini kendilerinden mutlaka daha fazla seviyorlardı.
Ali İmran 119 İşte siz (mü’minler) böylesiniz, siz onları seversiniz ve onlar sizi sevmezler ve siz kitabın tamamına îmân edersiniz.
Sahabe bırakın onları sevenleri, sevmeyenleri dahi seviyorlardı. Herkes birbirini sevdiği için sonsuz bir mutlulukla bütün işlevler gerçekleştirilirdi. Herkes birbirini yardımcısı, herkes birbirinin yanında, herkes birbirini en büyük sevgiyle seven bir hüviyetteydi. Saygılarımla
