Allah’a Yönelin! Peygamber Efendimizin (s.a.v) Örnek Hayatı (5)

             Değerli okuyucular;   Peygamber Efendimiz (s.a.v)’in hayatı mucizelerle geçmiştir.

Uhud savaşında Halid bin Velid’le arkadaşları tepenin öbür tarafından dolaşıp aksi yönden Peygamber Efendimiz (S.A.V)’e hücum ettiler. Etrafında bulunan, yemek yapmak ve hizmetleri yapmak üzere orada bulunan bütün hanımlar, oldukça çoktu sayıları, ellerine tencereleri, tavaları, kepçeleri, bıçakları alarak düşmanın üzerine saldırdılar ve O’nu koruyan birkaç kişiyle birlikte Peygamber Efendimiz (S.A.V)’i korudular ama O’na bir ok isabet etmesine ve iki dişini kırmasına engel olamadılar.        

              Bu arada sahâbeden birisi hatırasında diyor ki: “Peygamber Efendimiz (S.A.V)’in etrafında birisi vardı ki, öyle çarpışan bir insan ben hiç görmedim. Ve o savaşta onun kadar cesaretli hiç kimse olmadı.” diyor. Bir ilginç nokta daha diyor: “O savaştan sonra ben onu bir daha hiç görmedim. Savaştan evvel de görmemiştim, savaştan sonra da görmedim.” diyor.

               İşte o savaş sırasında Hz. Ali kalenin kapısını, Hayber Kalesi’nin fethinde Hz. Ali Hayber kalesinin kapısını söküyor yerinden, kale kapısı ve onu kalkan olarak kullanıyor. Sonra diyorlar ki: “Ey Allah’ın Aslanı! Nasıl yaptın bu işi?” Savaştan sonra. “Şunu bir defa daha gösterir misin?” Hz. Ali elini atıyor, yerinden kımıldatmaya çalışıyor, yerinden dahi kımıldatamamış. Anlıyoruz ki Allahû Tealâ’nın O’na verdiği özel bir kuvvet, Peygamber Efendimiz (S.A.V)’i korumak için verilen bir güç Hz. Ali’de.

            Hz. Ali diyor ki Peygamber Efendimiz (S.A.V)’e: “Ey Allah’ın Resûl’ü! Seni hanımımdan da çocuklarımdan da daha çok seviyorum.”

             Peygamber Efendimiz (S.A.V) diyor ki: “Ya Ali olmadı!” diyor. “Bu konuyu tekrar konuşacağız.”

Bir süre sonra Hz. Ali geliyor ve diyor ki: “Ey Allah’ın Resûl’ü! Seni, karımdan da çocuklarımdan da kendimden de daha çok seviyorum.” diyor. Peygamber Efendimiz (S.A.V) diyor ki: “Şimdi oldu.”