Değerli okuyucular; Allah-û Teala herkesin mutlu olmasını, herkesin huzur içinde bir dünya hayatı geçirmesini ister.
HUCURAT=12 Ey âmenû olanlar! Zandan çok sakının. Muhakkak ki bazı zanlar günahtır. Ve tecessüs etmeyin (merak edip insanların hatalarını araştırmayın). Sizin bir kısmınız diğerlerinin dedikodusunu yapmasın. Hiç sizden biriniz, ölmüş kardeşinin etini yemekten hoşlanır mı? Elbette ondan tiksinirsiniz. Ve Allah’a karşı takva sahibi olunuz. Muhakkak ki Allah, tövbeleri kabul eden ve Rahîm olandır.
Dedikodu şöyle başlar. Eğer A, B’ye herhangi bir davranışı sebebiyle kızmışsa, onun yaptığı davranışı uygun bulmuyorsa ona küser ve etrafındaki insanlardan birisine gider, onun aleyhinde bir konuşma yapar: “Bana böyle yaptı.” der. Yetmez, başka birine daha gider. Gene onun kendisine yaptığı kötülüğü söyler. Bir başkasına daha gider. Ona da söyler. Ne oldu? Ötekilerin bunları kabul ettiğini düşünelim. Karşı tarafın hiç haberi yokken bir dedikoducu kişi, birçok insanı ona karşı bir noktaya getirebilir. O kişinin dostları değil, düşmanları olmuşlardır. Artık 2 taraf vardır: Birbirine sevgisiz hatta bazen düşman olan, incitmeye çalışan iki grup.
Düşünün bir defa, insanlar kâinatın en üstün mahlûkları olarak yaratılmıştır. Bütün kâinat insan için yaratılmıştır. Allah-û Tealâ bu üstün yaratılan mahlûkatından, bütün insanlardan güzel davranış biçimleri bekler. İnsanların birbirine dost olmasını bekler ve de bu dostluğu mutlaka kurmalarını ister.
Casiye 13 Ve göklerde ve yerde olanların hepsini kendinden (bir lütuf olarak) size musahhar (emre amade) kıldı. Muhakkak ki bunda, tefekkür eden bir kavim için mutlaka âyetler (ibretler) vardır.
Zümer 54 Ve Rabbinize (Allah’a) yönelin (ruhunuzu Allah’a ulaştırmayı dileyin)! Ve size azap gelmeden önce O’na (Allah’a) teslim olun (ruhunuzu, vechinizi, nefsinizi, iradenizi Allah’a teslim edin). (Yoksa) sonra yardım olunmazsınız.
